Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
абвгдійклмнпрстўфхцш

шанава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шанава́льнік шанава́льнікі
Р. шанава́льніка шанава́льнікаў
Д. шанава́льніку шанава́льнікам
В. шанава́льніка шанава́льнікаў
Т. шанава́льнікам шанава́льнікамі
М. шанава́льніку шанава́льніках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

шанава́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шанава́льніца шанава́льніцы
Р. шанава́льніцы шанава́льніц
Д. шанава́льніцы шанава́льніцам
В. шанава́льніцу шанава́льніц
Т. шанава́льніцай
шанава́льніцаю		 шанава́льніцамі
М. шанава́льніцы шанава́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.

шанава́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шанава́льны шанава́льная шанава́льнае шанава́льныя
Р. шанава́льнага шанава́льнай
шанава́льнае		 шанава́льнага шанава́льных
Д. шанава́льнаму шанава́льнай шанава́льнаму шанава́льным
В. шанава́льны (неадуш.)
шанава́льнага (адуш.)		 шанава́льную шанава́льнае шанава́льныя (неадуш.)
шанава́льных (адуш.)
Т. шанава́льным шанава́льнай
шанава́льнаю		 шанава́льным шанава́льнымі
М. шанава́льным шанава́льнай шанава́льным шанава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

шанава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шанава́нне
Р. шанава́ння
Д. шанава́нню
В. шанава́нне
Т. шанава́ннем
М. шанава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шанава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шанава́ны шанава́ная шанава́нае шанава́ныя
Р. шанава́нага шанава́най
шанава́нае		 шанава́нага шанава́ных
Д. шанава́наму шанава́най шанава́наму шанава́ным
В. шанава́ны (неадуш.)
шанава́нага (адуш.)		 шанава́ную шанава́нае шанава́ныя (неадуш.)
шанава́ных (адуш.)
Т. шанава́ным шанава́най
шанава́наю		 шанава́ным шанава́нымі
М. шанава́ным шанава́най шанава́ным шанава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

шанава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шанава́ны шанава́ная шанава́нае шанава́ныя
Р. шанава́нага шанава́най
шанава́нае		 шанава́нага шанава́ных
Д. шанава́наму шанава́най шанава́наму шанава́ным
В. шанава́ны (неадуш.)
шанава́нага (адуш.)		 шанава́ную шанава́нае шанава́ныя (неадуш.)
шанава́ных (адуш.)
Т. шанава́ным шанава́най
шанава́наю		 шанава́ным шанава́нымі
М. шанава́ным шанава́най шанава́ным шанава́ных

Кароткая форма: шанава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

шанава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шану́юся шану́емся
2-я ас. шану́ешся шану́ецеся
3-я ас. шану́ецца шану́юцца
Прошлы час
м. шанава́ўся шанава́ліся
ж. шанава́лася
н. шанава́лася
Загадны лад
2-я ас. шану́йся шану́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час шану́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шанава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шану́ю шану́ем
2-я ас. шану́еш шану́еце
3-я ас. шану́е шану́юць
Прошлы час
м. шанава́ў шанава́лі
ж. шанава́ла
н. шанава́ла
Загадны лад
2-я ас. шану́й шану́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шану́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шанда́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шанда́л шанда́лы
Р. шанда́ла шанда́лаў
Д. шанда́лу шанда́лам
В. шанда́л шанда́лы
Т. шанда́лам шанда́ламі
М. шанда́ле шанда́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шандара́хнуць

‘моцна ўдарыць, стукнуць каго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шандара́хну шандара́хнем
2-я ас. шандара́хнеш шандара́хнеце
3-я ас. шандара́хне шандара́хнуць
Прошлы час
м. шандара́хнуў шандара́хнулі
ж. шандара́хнула
н. шандара́хнула
Загадны лад
2-я ас. шандара́хні шандара́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шандара́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.