ша́ўкнуць
‘шаўкнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
ша́ўкну | ша́ўкнем | |
ша́ўкнеш | ша́ўкнеце | |
ша́ўкне | ша́ўкнуць | |
Прошлы час | ||
ша́ўкнуў | ша́ўкнулі | |
ша́ўкнула | ||
ша́ўкнула | ||
Загадны лад | ||
ша́ўкні | ша́ўкніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
ша́ўкнуўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)