ша́ўкнуць

‘шаўкнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ша́ўкну ша́ўкнем
2-я ас. ша́ўкнеш ша́ўкнеце
3-я ас. ша́ўкне ша́ўкнуць
Прошлы час
м. ша́ўкнуў ша́ўкнулі
ж. ша́ўкнула
н. ша́ўкнула
Загадны лад
2-я ас. ша́ўкні ша́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ша́ўкнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)