тарара́хацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тарара́хаюся |
тарара́хаемся |
| 2-я ас. |
тарара́хаешся |
тарара́хаецеся |
| 3-я ас. |
тарара́хаецца |
тарара́хаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
тарара́хаўся |
тарара́халіся |
| ж. |
тарара́халася |
| н. |
тарара́халася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тарара́хаючыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
тарара́хаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тарара́хаю |
тарара́хаем |
| 2-я ас. |
тарара́хаеш |
тарара́хаеце |
| 3-я ас. |
тарара́хае |
тарара́хаюць |
| Прошлы час |
| м. |
тарара́хаў |
тарара́халі |
| ж. |
тарара́хала |
| н. |
тарара́хала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тарара́хай |
тарара́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тарара́хаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тарара́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тарара́хканне |
| Р. |
тарара́хкання |
| Д. |
тарара́хканню |
| В. |
тарара́хканне |
| Т. |
тарара́хканнем |
| М. |
тарара́хканні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.
тарара́хкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тарара́хкаю |
тарара́хкаем |
| 2-я ас. |
тарара́хкаеш |
тарара́хкаеце |
| 3-я ас. |
тарара́хкае |
тарара́хкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
тарара́хкаў |
тарара́хкалі |
| ж. |
тарара́хкала |
| н. |
тарара́хкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тарара́хкай |
тарара́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тарара́хкаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
тарара́хнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тарара́хнуся |
тарара́хнемся |
| 2-я ас. |
тарара́хнешся |
тарара́хнецеся |
| 3-я ас. |
тарара́хнецца |
тарара́хнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
тарара́хнуўся |
тарара́хнуліся |
| ж. |
тарара́хнулася |
| н. |
тарара́хнулася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
тарара́хнуўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
тарара́хнуць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тарара́хну |
тарара́хнем |
| 2-я ас. |
тарара́хнеш |
тарара́хнеце |
| 3-я ас. |
тарара́хне |
тарара́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
тарара́хнуў |
тарара́хнулі |
| ж. |
тарара́хнула |
| н. |
тарара́хнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тарара́хні |
тарара́хніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
тарара́хнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тарара́хтаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тарара́хтаю |
тарара́хтаем |
| 2-я ас. |
тарара́хтаеш |
тарара́хтаеце |
| 3-я ас. |
тарара́хтае |
тарара́хтаюць |
| Прошлы час |
| м. |
тарара́хтаў |
тарара́хталі |
| ж. |
тарара́хтала |
| н. |
тарара́хтала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тарара́хтаючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Тара́с
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Тара́с |
Тара́сы |
| Р. |
Тара́са |
Тара́саў |
| Д. |
Тара́су |
Тара́сам |
| В. |
Тара́са |
Тара́саў |
| Т. |
Тара́сам |
Тара́самі |
| М. |
Тара́се |
Тара́сах |
Тара́сава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Тара́сава |
| Р. |
Тара́сава |
| Д. |
Тара́саву |
| В. |
Тара́сава |
| Т. |
Тара́савам |
| М. |
Тара́саве |
Тара́савічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Тара́савічы |
| Р. |
Тара́савіч Тара́савічаў |
| Д. |
Тара́савічам |
| В. |
Тара́савічы |
| Т. |
Тара́савічамі |
| М. |
Тара́савічах |