тарара́хканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тарара́хканне
Р. тарара́хкання
Д. тарара́хканню
В. тарара́хканне
Т. тарара́хканнем
М. тарара́хканні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)