галоўко́м
‘галоўнакамандуючы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
галоўко́м |
галоўко́мы |
| Р. |
галоўко́ма |
галоўко́маў |
| Д. |
галоўко́му |
галоўко́мам |
| В. |
галоўко́ма |
галоўко́маў |
| Т. |
галоўко́мам |
галоўко́мамі |
| М. |
галоўко́ме |
галоўко́мах |
Іншыя варыянты:
галоўка́м.
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.
гало́ўнае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
гало́ўнае |
| Р. |
гало́ўнага |
| Д. |
гало́ўнаму |
| В. |
гало́ўнае |
| Т. |
гало́ўным |
| М. |
гало́ўным |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
галоўнакама́ндаванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
галоўнакама́ндаванне |
| Р. |
галоўнакама́ндавання |
| Д. |
галоўнакама́ндаванню |
| В. |
галоўнакама́ндаванне |
| Т. |
галоўнакама́ндаваннем |
| М. |
галоўнакама́ндаванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
галоўнакама́ндуючы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
галоўнакама́ндуючы |
галоўнакама́ндуючыя |
| Р. |
галоўнакама́ндуючага |
галоўнакама́ндуючых |
| Д. |
галоўнакама́ндуючаму |
галоўнакама́ндуючым |
| В. |
галоўнакама́ндуючага |
галоўнакама́ндуючых |
| Т. |
галоўнакама́ндуючым |
галоўнакама́ндуючымі |
| М. |
галоўнакама́ндуючым |
галоўнакама́ндуючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Гало́ўні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Гало́ўні |
| Р. |
Гало́ўняў |
| Д. |
Гало́ўням |
| В. |
Гало́ўні |
| Т. |
Гало́ўнямі |
| М. |
Гало́ўнях |
гало́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гало́ўны |
гало́ўная |
гало́ўнае |
гало́ўныя |
| Р. |
гало́ўнага |
гало́ўнай гало́ўнае |
гало́ўнага |
гало́ўных |
| Д. |
гало́ўнаму |
гало́ўнай |
гало́ўнаму |
гало́ўным |
| В. |
гало́ўны (неадуш.) гало́ўнага (адуш.) |
гало́ўную |
гало́ўнае |
гало́ўныя (неадуш.) гало́ўных (адуш.) |
| Т. |
гало́ўным |
гало́ўнай гало́ўнаю |
гало́ўным |
гало́ўнымі |
| М. |
гало́ўным |
гало́ўнай |
гало́ўным |
гало́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
галоўпашта́мт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
галоўпашта́мт |
галоўпашта́мты |
| Р. |
галоўпашта́мта |
галоўпашта́мтаў |
| Д. |
галоўпашта́мту |
галоўпашта́мтам |
| В. |
галоўпашта́мт |
галоўпашта́мты |
| Т. |
галоўпашта́мтам |
галоўпашта́мтамі |
| М. |
галоўпашта́мце |
галоўпашта́мтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гало́ўск
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Гало́ўск |
| Р. |
Гало́ўска |
| Д. |
Гало́ўску |
| В. |
Гало́ўск |
| Т. |
Гало́ўскам |
| М. |
Гало́ўску |
галоўура́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
галоўура́ч |
галоўурачы́ |
| Р. |
галоўурача́ |
галоўурачо́ў |
| Д. |
галоўурачу́ |
галоўурача́м |
| В. |
галоўурача́ |
галоўурачо́ў |
| Т. |
галоўурачо́м |
галоўурача́мі |
| М. |
галоўурачу́ |
галоўурача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.