галоўура́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. галоўура́ч галоўурачы́
Р. галоўурача́ галоўурачо́ў
Д. галоўурачу́ галоўурача́м
В. галоўурача́ галоўурачо́ў
Т. галоўурачо́м галоўурача́мі
М. галоўурачу́ галоўурача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)