галоўнакама́ндуючы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. галоўнакама́ндуючы галоўнакама́ндуючыя
Р. галоўнакама́ндуючага галоўнакама́ндуючых
Д. галоўнакама́ндуючаму галоўнакама́ндуючым
В. галоўнакама́ндуючага галоўнакама́ндуючых
Т. галоўнакама́ндуючым галоўнакама́ндуючымі
М. галоўнакама́ндуючым галоўнакама́ндуючых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)