Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфцыьэя

Аста́пенкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Аста́пенкі
Р. Аста́пенак
Аста́пенкаў
Д. Аста́пенкам
В. Аста́пенкі
Т. Аста́пенкамі
М. Аста́пенках

Астапі́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Астапі́шкі
Р. Астапі́шак
Астапі́шкаў
Д. Астапі́шкам
В. Астапі́шкі
Т. Астапі́шкамі
М. Астапі́шках

Аста́пкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Аста́пкавічы
Р. Аста́пкавіч
Аста́пкавічаў
Д. Аста́пкавічам
В. Аста́пкавічы
Т. Аста́пкавічамі
М. Аста́пкавічах

Аста́пкаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Аста́пкаўшчына
Р. Аста́пкаўшчыны
Д. Аста́пкаўшчыне
В. Аста́пкаўшчыну
Т. Аста́пкаўшчынай
Аста́пкаўшчынаю
М. Аста́пкаўшчыне

аста́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аста́раны аста́раная аста́ранае аста́раныя
Р. аста́ранага аста́ранай
аста́ранае		 аста́ранага аста́раных
Д. аста́ранаму аста́ранай аста́ранаму аста́раным
В. аста́раны (неадуш.)
аста́ранага (адуш.)		 аста́раную аста́ранае аста́раныя (неадуш.)
аста́раных (адуш.)
Т. аста́раным аста́ранай
аста́ранаю		 аста́раным аста́ранымі
М. аста́раным аста́ранай аста́раным аста́раных

Крыніцы: piskunou2012.

аста́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аста́раны аста́раная аста́ранае аста́раныя
Р. аста́ранага аста́ранай
аста́ранае		 аста́ранага аста́раных
Д. аста́ранаму аста́ранай аста́ранаму аста́раным
В. аста́раны (неадуш.)
аста́ранага (адуш.)		 аста́раную аста́ранае аста́раныя (неадуш.)
аста́раных (адуш.)
Т. аста́раным аста́ранай
аста́ранаю		 аста́раным аста́ранымі
М. аста́раным аста́ранай аста́раным аста́раных

Крыніцы: piskunou2012.

аста́ркаватасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аста́ркаватасць
Р. аста́ркаватасці
Д. аста́ркаватасці
В. аста́ркаватасць
Т. аста́ркаватасцю
М. аста́ркаватасці

Крыніцы: piskunou2012.

астаркава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. астаркава́тасць
Р. астаркава́тасці
Д. астаркава́тасці
В. астаркава́тасць
Т. астаркава́тасцю
М. астаркава́тасці

Іншыя варыянты: аста́ркаватасць.

Крыніцы: sbm2012.

аста́ркаватасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. аста́ркаватасць
Р. аста́ркаватасці
Д. аста́ркаватасці
В. аста́ркаватасць
Т. аста́ркаватасцю
М. аста́ркаватасці

Іншыя варыянты: астаркава́тасць.

Крыніцы: krapivabr2012.

астаркава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. астаркава́ты астаркава́тая астаркава́тае астаркава́тыя
Р. астаркава́тага астаркава́тай
астаркава́тае		 астаркава́тага астаркава́тых
Д. астаркава́таму астаркава́тай астаркава́таму астаркава́тым
В. астаркава́ты астаркава́тую астаркава́тае астаркава́тыя
Т. астаркава́тым астаркава́тай
астаркава́таю		 астаркава́тым астаркава́тымі
М. астаркава́тым астаркава́тай астаркава́тым астаркава́тых

Іншыя варыянты: аста́ркаваты.

Крыніцы: sbm2012.