Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авезілмнопрстуцшыэя

акунё́выя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. акунё́выя
Р. акунё́вых
Д. акунё́вым
В. акунё́вых
Т. акунё́вымі
М. акунё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Акунё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Акунё́ўка
Р. Акунё́ўкі
Д. Акунё́ўцы
В. Акунё́ўку
Т. Акунё́ўкай
Акунё́ўкаю
М. Акунё́ўцы

Акуні́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Акуні́
Р. Акунё́ў
Д. Акуня́м
В. Акуні́
Т. Акуня́мі
М. Акуня́х

Акуні́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Акуні́нава
Р. Акуні́нава
Д. Акуні́наву
В. Акуні́нава
Т. Акуні́навам
М. Акуні́наве

акуну́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акуну́ты акуну́тая акуну́тае акуну́тыя
Р. акуну́тага акуну́тай
акуну́тае		 акуну́тага акуну́тых
Д. акуну́таму акуну́тай акуну́таму акуну́тым
В. акуну́ты (неадуш.)
акуну́тага (адуш.)		 акуну́тую акуну́тае акуну́тыя (неадуш.)
акуну́тых (адуш.)
Т. акуну́тым акуну́тай
акуну́таю		 акуну́тым акуну́тымі
М. акуну́тым акуну́тай акуну́тым акуну́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

акуну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акуну́ты акуну́тая акуну́тае акуну́тыя
Р. акуну́тага акуну́тай
акуну́тае		 акуну́тага акуну́тых
Д. акуну́таму акуну́тай акуну́таму акуну́тым
В. акуну́ты (неадуш.)
акуну́тага (адуш.)		 акуну́тую акуну́тае акуну́тыя (неадуш.)
акуну́тых (адуш.)
Т. акуну́тым акуну́тай
акуну́таю		 акуну́тым акуну́тымі
М. акуну́тым акуну́тай акуну́тым акуну́тых

Кароткая форма: акуну́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

акуну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акуну́ся акунё́мся
2-я ас. акуне́шся акуняце́ся
3-я ас. акуне́цца акуну́цца
Прошлы час
м. акуну́ўся акуну́ліся
ж. акуну́лася
н. акуну́лася
Загадны лад
2-я ас. акуні́ся акуні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час акуну́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

акуну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акуну́ акунё́м
2-я ас. акуне́ш акуняце́
3-я ас. акуне́ акуну́ць
Прошлы час
м. акуну́ў акуну́лі
ж. акуну́ла
н. акуну́ла
Загадны лад
2-я ас. акуні́ акуні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час акуну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аку́нь

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аку́нь акуні́
Р. акуня́ акунёў
Д. акуню́ акуня́м
В. акуня́ акунёў
Т. акунём акуня́мі
М. акуні́ акуня́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

акупава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акупава́ны акупава́ная акупава́нае акупава́ныя
Р. акупава́нага акупава́най
акупава́нае		 акупава́нага акупава́ных
Д. акупава́наму акупава́най акупава́наму акупава́ным
В. акупава́ны (неадуш.)
акупава́нага (адуш.)		 акупава́ную акупава́нае акупава́ныя (неадуш.)
акупава́ных (адуш.)
Т. акупава́ным акупава́най
акупава́наю		 акупава́ным акупава́нымі
М. акупава́ным акупава́най акупава́ным акупава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.