акуну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акуну́ акунё́м
2-я ас. акуне́ш акуняце́
3-я ас. акуне́ акуну́ць
Прошлы час
м. акуну́ў акуну́лі
ж. акуну́ла
н. акуну́ла
Загадны лад
2-я ас. акуні́ акуні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час акуну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)