удачаро́ная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
удачаро́ная |
удачаро́ныя |
| Р. |
удачаро́най |
удачаро́ных |
| Д. |
удачаро́най |
удачаро́ным |
| В. |
удачаро́ную |
удачаро́ных |
| Т. |
удачаро́най удачаро́наю |
удачаро́нымі |
| М. |
удачаро́най |
удачаро́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
удачаро́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
удачаро́ны |
удачаро́ная |
удачаро́нае |
удачаро́ныя |
| Р. |
удачаро́нага |
удачаро́най удачаро́нае |
удачаро́нага |
удачаро́ных |
| Д. |
удачаро́наму |
удачаро́най |
удачаро́наму |
удачаро́ным |
| В. |
удачаро́ны удачаро́нага |
удачаро́ную |
удачаро́нае |
удачаро́ныя |
| Т. |
удачаро́ным |
удачаро́най удачаро́наю |
удачаро́ным |
удачаро́нымі |
| М. |
удачаро́ным |
удачаро́най |
удачаро́ным |
удачаро́ных |
Кароткая форма: удачаро́на.
Крыніцы:
tsbm1984.
удачары́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
удачару́ |
удачары́м |
| 2-я ас. |
удачары́ш |
удачарыце́ |
| 3-я ас. |
удачары́ць |
удачара́ць |
| Прошлы час |
| м. |
удачары́ў |
удачары́лі |
| ж. |
удачары́ла |
| н. |
удачары́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
удачары́ |
удачары́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
удачары́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удачарэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
удачарэ́нне |
| Р. |
удачарэ́ння |
| Д. |
удачарэ́нню |
| В. |
удачарэ́нне |
| Т. |
удачарэ́ннем |
| М. |
удачарэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удачкава́ць
‘удачарыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
удачку́ю |
удачку́ем |
| 2-я ас. |
удачку́еш |
удачку́еце |
| 3-я ас. |
удачку́е |
удачку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
удачкава́ў |
удачкава́лі |
| ж. |
удачкава́ла |
| н. |
удачкава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
удачку́й |
удачку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
удачкава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уда́чліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| уда́чліва |
уда́члівей |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
уда́члівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уда́члівасць |
| Р. |
уда́члівасці |
| Д. |
уда́члівасці |
| В. |
уда́члівасць |
| Т. |
уда́члівасцю |
| М. |
уда́члівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уда́члівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уда́члівы |
уда́члівая |
уда́члівае |
уда́члівыя |
| Р. |
уда́члівага |
уда́члівай уда́члівае |
уда́члівага |
уда́члівых |
| Д. |
уда́чліваму |
уда́члівай |
уда́чліваму |
уда́члівым |
| В. |
уда́члівы (неадуш.) уда́члівага (адуш.) |
уда́члівую |
уда́члівае |
уда́члівыя (неадуш.) уда́члівых (адуш.) |
| Т. |
уда́члівым |
уда́члівай уда́чліваю |
уда́члівым |
уда́члівымі |
| М. |
уда́члівым |
уда́члівай |
уда́члівым |
уда́члівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уда́чна
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| уда́чна |
уда́чней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.