удачкава́ць
‘удачарыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| удачку́ю | удачку́ем | |
| удачку́еш | удачку́еце | |
| удачку́е | удачку́юць | |
| Прошлы час | ||
| удачкава́ў | удачкава́лі | |
| удачкава́ла | ||
| удачкава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| удачку́й | удачку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| удачкава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)