удасту́пнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
удасту́пнены |
удасту́пненая |
удасту́пненае |
удасту́пненыя |
| Р. |
удасту́пненага |
удасту́пненай
удасту́пненае |
удасту́пненага |
удасту́пненых |
| Д. |
удасту́пненаму |
удасту́пненай |
удасту́пненаму |
удасту́пненым |
| В. |
удасту́пнены (неадуш.)
удасту́пненага (адуш.) |
удасту́пненую |
удасту́пненае |
удасту́пненыя (неадуш.)
удасту́пненых (адуш.) |
| Т. |
удасту́пненым |
удасту́пненай
удасту́пненаю |
удасту́пненым |
удасту́пненымі |
| М. |
удасту́пненым |
удасту́пненай |
удасту́пненым |
удасту́пненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
удасту́пніць
‘зрабіць што-небудзь больш даступным’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
удасту́пню |
удасту́пнім |
| 2-я ас. |
удасту́пніш |
удасту́пніце |
| 3-я ас. |
удасту́пніць |
удасту́пняць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
удасту́пніў |
удасту́пнілі |
| ж. |
удасту́пніла |
| н. |
удасту́пніла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
удасту́пні |
удасту́пніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
удасту́пніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уда́ў
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
уда́ў |
уда́вы |
| Р. |
уда́ва |
уда́ваў |
| Д. |
уда́ву |
уда́вам |
| В. |
уда́ва |
уда́ваў |
| Т. |
уда́вам |
уда́вамі |
| М. |
уда́ве |
уда́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удаўжкі́
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| удаўжкі́ |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удаўжо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
удаўжо́ны |
удаўжо́ная |
удаўжо́нае |
удаўжо́ныя |
| Р. |
удаўжо́нага |
удаўжо́най
удаўжо́нае |
удаўжо́нага |
удаўжо́ных |
| Д. |
удаўжо́наму |
удаўжо́най |
удаўжо́наму |
удаўжо́ным |
| В. |
удаўжо́ны (неадуш.)
удаўжо́нага (адуш.) |
удаўжо́ную |
удаўжо́нае |
удаўжо́ныя (неадуш.)
удаўжо́ных (адуш.) |
| Т. |
удаўжо́ным |
удаўжо́най
удаўжо́наю |
удаўжо́ным |
удаўжо́нымі |
| М. |
удаўжо́ным |
удаўжо́най |
удаўжо́ным |
удаўжо́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
удаўжыню́
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| удаўжыню́ |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
уда́ўнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уда́ўнены |
уда́ўненая |
уда́ўненае |
уда́ўненыя |
| Р. |
уда́ўненага |
уда́ўненай
уда́ўненае |
уда́ўненага |
уда́ўненых |
| Д. |
уда́ўненаму |
уда́ўненай |
уда́ўненаму |
уда́ўненым |
| В. |
уда́ўнены (неадуш.)
уда́ўненага (адуш.) |
уда́ўненую |
уда́ўненае |
уда́ўненыя (неадуш.)
уда́ўненых (адуш.) |
| Т. |
уда́ўненым |
уда́ўненай
уда́ўненаю |
уда́ўненым |
уда́ўненымі |
| М. |
уда́ўненым |
уда́ўненай |
уда́ўненым |
уда́ўненых |
Крыніцы:
piskunou2012.