дэсульфанава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэсульфанава́ны |
дэсульфанава́ная |
дэсульфанава́нае |
дэсульфанава́ныя |
| Р. |
дэсульфанава́нага |
дэсульфанава́най
дэсульфанава́нае |
дэсульфанава́нага |
дэсульфанава́ных |
| Д. |
дэсульфанава́наму |
дэсульфанава́най |
дэсульфанава́наму |
дэсульфанава́ным |
| В. |
дэсульфанава́ны (неадуш.)
дэсульфанава́нага (адуш.) |
дэсульфанава́ную |
дэсульфанава́нае |
дэсульфанава́ныя (неадуш.)
дэсульфанава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́най
дэсульфанава́наю |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́нымі |
| М. |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́най |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсульфанава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэсульфанава́ны |
дэсульфанава́ная |
дэсульфанава́нае |
дэсульфанава́ныя |
| Р. |
дэсульфанава́нага |
дэсульфанава́най
дэсульфанава́нае |
дэсульфанава́нага |
дэсульфанава́ных |
| Д. |
дэсульфанава́наму |
дэсульфанава́най |
дэсульфанава́наму |
дэсульфанава́ным |
| В. |
дэсульфанава́ны (неадуш.)
дэсульфанава́нага (адуш.) |
дэсульфанава́ную |
дэсульфанава́нае |
дэсульфанава́ныя (неадуш.)
дэсульфанава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́най
дэсульфанава́наю |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́нымі |
| М. |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́най |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсульфіта́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэсульфіта́цыя |
| Р. |
дэсульфіта́цыі |
| Д. |
дэсульфіта́цыі |
| В. |
дэсульфіта́цыю |
| Т. |
дэсульфіта́цыяй
дэсульфіта́цыяю |
| М. |
дэсульфіта́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсульфура́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэсульфура́тар |
дэсульфура́тары |
| Р. |
дэсульфура́тару |
дэсульфура́тараў |
| Д. |
дэсульфура́тару |
дэсульфура́тарам |
| В. |
дэсульфура́тар |
дэсульфура́тары |
| Т. |
дэсульфура́тарам |
дэсульфура́тарамі |
| М. |
дэсульфура́тары |
дэсульфура́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсульфура́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэсульфура́цыя |
| Р. |
дэсульфура́цыі |
| Д. |
дэсульфура́цыі |
| В. |
дэсульфура́цыю |
| Т. |
дэсульфура́цыяй
дэсульфура́цыяю |
| М. |
дэсульфура́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсцэндэ́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэсцэндэ́нт |
дэсцэндэ́нты |
| Р. |
дэсцэндэ́нта |
дэсцэндэ́нтаў |
| Д. |
дэсцэндэ́нту |
дэсцэндэ́нтам |
| В. |
дэсцэндэ́нта |
дэсцэндэ́нтаў |
| Т. |
дэсцэндэ́нтам |
дэсцэндэ́нтамі |
| М. |
дэсцэндэ́нце |
дэсцэндэ́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсюдэпо́рт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэсюдэпо́рт |
дэсюдэпо́рты |
| Р. |
дэсюдэпо́рта |
дэсюдэпо́ртаў |
| Д. |
дэсюдэпо́рту |
дэсюдэпо́ртам |
| В. |
дэсюдэпо́рт |
дэсюдэпо́рты |
| Т. |
дэсюдэпо́ртам |
дэсюдэпо́ртамі |
| М. |
дэсюдэпо́рце |
дэсюдэпо́ртах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэтабуіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэтабуіза́цыя |
| Р. |
дэтабуіза́цыі |
| Д. |
дэтабуіза́цыі |
| В. |
дэтабуіза́цыю |
| Т. |
дэтабуіза́цыяй
дэтабуіза́цыяю |
| М. |
дэтабуіза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
дэтаксіка́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэтаксіка́цыя |
| Р. |
дэтаксіка́цыі |
| Д. |
дэтаксіка́цыі |
| В. |
дэтаксіка́цыю |
| Т. |
дэтаксіка́цыяй
дэтаксіка́цыяю |
| М. |
дэтаксіка́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.