самахваста́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			самахваста́нне | 
			самахваста́нні | 
			
		
			| Р. | 
			самахваста́ння | 
			самахваста́нняў | 
			
		
			| Д. | 
			самахваста́нню | 
			самахваста́нням | 
			
		
			| В. | 
			самахваста́нне | 
			самахваста́нні | 
			
		
			| Т. | 
			самахваста́ннем | 
			самахваста́ннямі | 
			
		
			| М. | 
			самахваста́нні | 
			самахваста́ннях | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
самахо́д
‘машына’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			самахо́д | 
			самахо́ды | 
			
		
			| Р. | 
			самахо́да | 
			самахо́даў | 
			
		
			| Д. | 
			самахо́ду | 
			самахо́дам | 
			
		
			| В. | 
			самахо́д | 
			самахо́ды | 
			
		
			| Т. | 
			самахо́дам | 
			самахо́дамі | 
			
		
			| М. | 
			самахо́дзе | 
			самахо́дах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
самахо́д
‘механічная падача разца або дэталі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			самахо́д | 
			
		
			| Р. | 
			самахо́ду | 
			
		
			| Д. | 
			самахо́ду | 
			
		
			| В. | 
			самахо́д | 
			
		
			| Т. | 
			самахо́дам | 
			
		
			| М. | 
			самахо́дзе | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
самахо́дам
прыслоўе
	
		
			| станоўч. | 
			выш. | 
			найвыш. | 
		
	
	
		
			| самахо́дам | 
			- | 
			- | 
			
	
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
самахо́дзь
прыслоўе
	
		
			| станоўч. | 
			выш. | 
			найвыш. | 
		
	
	
		
			| самахо́дзь | 
			- | 
			- | 
			
	
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
самахо́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			самахо́дка | 
			самахо́дкі | 
			
		
			| Р. | 
			самахо́дкі | 
			самахо́дак | 
			
		
			| Д. | 
			самахо́дцы | 
			самахо́дкам | 
			
		
			| В. | 
			самахо́дку | 
			самахо́дкі | 
			
		
			| Т. | 
			самахо́дкай самахо́дкаю | 
			самахо́дкамі | 
			
		
			| М. | 
			самахо́дцы | 
			самахо́дках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
самахо́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
	
		
			| станоўч. | 
			выш. | 
			найвыш. | 
		
	
	
		
			| самахо́дна | 
			- | 
			- | 
			
	
 
самахо́дны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			самахо́дны | 
					самахо́дная | 
					самахо́днае | 
					самахо́дныя | 
					
		
			| Р. | 
			самахо́днага | 
					самахо́днай самахо́днае | 
					самахо́днага | 
					самахо́дных | 
					
		
			| Д. | 
			самахо́днаму | 
					самахо́днай | 
					самахо́днаму | 
					самахо́дным | 
					
		
			| В. | 
			самахо́дны (неадуш.) самахо́днага (адуш.) | 
					самахо́дную | 
					самахо́днае | 
					самахо́дныя (неадуш.) самахо́дных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			самахо́дным | 
					самахо́днай самахо́днаю | 
					самахо́дным | 
					самахо́днымі | 
					
		
			| М. | 
			самахо́дным | 
					самахо́днай | 
					самахо́дным | 
					самахо́дных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
самахо́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			самахо́дчык | 
			самахо́дчыкі | 
			
		
			| Р. | 
			самахо́дчыка | 
			самахо́дчыкаў | 
			
		
			| Д. | 
			самахо́дчыку | 
			самахо́дчыкам | 
			
		
			| В. | 
			самахо́дчыка | 
			самахо́дчыкаў | 
			
		
			| Т. | 
			самахо́дчыкам | 
			самахо́дчыкамі | 
			
		
			| М. | 
			самахо́дчыку | 
			самахо́дчыках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.