самахо́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| самахо́дка | самахо́дкі | |
| самахо́дкі | самахо́дак | |
| самахо́дцы | самахо́дкам | |
| самахо́дку | самахо́дкі | |
| самахо́дкай самахо́дкаю |
самахо́дкамі | |
| самахо́дцы | самахо́дках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)