палыга́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			палыга́ны | 
					палыга́ная | 
					палыга́нае | 
					палыга́ныя | 
					
		
			| Р. | 
			палыга́нага | 
					палыга́най палыга́нае | 
					палыга́нага | 
					палыга́ных | 
					
		
			| Д. | 
			палыга́наму | 
					палыга́най | 
					палыга́наму | 
					палыга́ным | 
					
		
			| В. | 
			палыга́ны (неадуш.) палыга́нага (адуш.) | 
					палыга́ную | 
					палыга́нае | 
					палыга́ныя (неадуш.) палыга́ных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			палыга́ным | 
					палыга́най палыга́наю | 
					палыга́ным | 
					палыга́нымі | 
					
		
			| М. | 
			палыга́ным | 
					палыга́най | 
					палыга́ным | 
					палыга́ных | 
					
		
 
	Кароткая форма: палыга́на.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012.
палыгарскі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			палыгарскі́т | 
			
		
			| Р. | 
			палыгарскі́ту | 
			
		
			| Д. | 
			палыгарскі́ту | 
			
		
			| В. | 
			палыгарскі́т | 
			
		
			| Т. | 
			палыгарскі́там | 
			
		
			| М. | 
			палыгарскі́це | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012.
палыга́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			палыга́ю | 
			палыга́ем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			палыга́еш | 
			палыга́еце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			палыга́е | 
			палыга́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			палыга́ў | 
			палыга́лі | 
		
		
			| ж. | 
			палыга́ла | 
		
		
			| н. | 
			палыга́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			палыга́й | 
			палыга́йце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			палыга́ўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
Палы́кавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			 | 
			
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			Палы́кавічы | 
			
		
			| Р. | 
			Палы́кавіч | 
			
		
			| Д. | 
			Палы́кавічам | 
			
		
			| В. | 
			Палы́кавічы | 
			
		
			| Т. | 
			Палы́кавічамі | 
			
		
			| М. | 
			Палы́кавічах | 
			
		
 
	
палы́каць
‘палыкаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			палы́каю | 
			палы́каем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			палы́каеш | 
			палы́каеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			палы́кае | 
			палы́каюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			палы́каў | 
			палы́калі | 
		
		
			| ж. | 
			палы́кала | 
		
		
			| н. | 
			палы́кала | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			палы́кай | 
			палы́кайце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			палы́каўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
палыка́ць
‘палыкаць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			палыка́ю | 
			палыка́ем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			палыка́еш | 
			палыка́еце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			палыка́е | 
			палыка́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			палыка́ў | 
			палыка́лі | 
		
		
			| ж. | 
			палыка́ла | 
		
		
			| н. | 
			палыка́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			палыка́й | 
			палыка́йце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			палыка́ючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
палыкну́ць
‘палыкнуць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			палыкну́ | 
			палыкнё́м | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			палыкне́ш | 
			палыкняце́ | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			палыкне́ | 
			палыкну́ць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			палыкну́ў | 
			палыкну́лі | 
		
		
			| ж. | 
			палыкну́ла | 
		
		
			| н. | 
			палыкну́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			палыкні́ | 
			палыкні́це | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			палыкну́ўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
палымне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			палымне́нне | 
			
		
			| Р. | 
			палымне́ння | 
			
		
			| Д. | 
			палымне́нню | 
			
		
			| В. | 
			палымне́нне | 
			
		
			| Т. | 
			палымне́ннем | 
			
		
			| М. | 
			палымне́нні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
палымне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			палымне́е | 
			палымне́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			палымне́ў | 
			палымне́лі | 
		
		
			| ж. | 
			палымне́ла | 
		
		
			| н. | 
			палымне́ла | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			палымне́ючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.