палыкну́ць
‘палыкнуць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| палыкну́ | палыкнё́м | |
| палыкне́ш | палыкняце́ | |
| палыкне́ | палыкну́ць | |
| Прошлы час | ||
| палыкну́ў | палыкну́лі | |
| палыкну́ла | ||
| палыкну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| палыкні́ | палыкні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| палыкну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)