ветрарухаві́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ветрарухаві́к |
ветрарухавікі́ |
Р. |
ветрарухавіка́ |
ветрарухавіко́ў |
Д. |
ветрарухавіку́ |
ветрарухавіка́м |
В. |
ветрарухаві́к |
ветрарухавікі́ |
Т. |
ветрарухавіко́м |
ветрарухавіка́мі |
М. |
ветрарухавіку́ |
ветрарухавіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ветрасілавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ветрасілавы́ |
ветрасілава́я |
ветрасілаво́е |
ветрасілавы́я |
Р. |
ветрасілаво́га |
ветрасілаво́й ветрасілаво́е |
ветрасілаво́га |
ветрасілавы́х |
Д. |
ветрасілаво́му |
ветрасілаво́й |
ветрасілаво́му |
ветрасілавы́м |
В. |
ветрасілавы́ (неадуш.) ветрасілаво́га (адуш.) |
ветрасілаву́ю |
ветрасілаво́е |
ветрасілавы́я (неадуш.) ветрасілавы́х (адуш.) |
Т. |
ветрасілавы́м |
ветрасілаво́й ветрасілаво́ю |
ветрасілавы́м |
ветрасілавы́мі |
М. |
ветрасілавы́м |
ветрасілаво́й |
ветрасілавы́м |
ветрасілавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ветраста́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ветраста́нцыя |
ветраста́нцыі |
Р. |
ветраста́нцыі |
ветраста́нцый |
Д. |
ветраста́нцыі |
ветраста́нцыям |
В. |
ветраста́нцыю |
ветраста́нцыі |
Т. |
ветраста́нцыяй ветраста́нцыяю |
ветраста́нцыямі |
М. |
ветраста́нцыі |
ветраста́нцыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ветратрыва́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ветратрыва́ласць |
Р. |
ветратрыва́ласці |
Д. |
ветратрыва́ласці |
В. |
ветратрыва́ласць |
Т. |
ветратрыва́ласцю |
М. |
ветратрыва́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
ветраўло́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ветраўло́ўнік |
ветраўло́ўнікі |
Р. |
ветраўло́ўніка |
ветраўло́ўнікаў |
Д. |
ветраўло́ўніку |
ветраўло́ўнікам |
В. |
ветраўло́ўнік |
ветраўло́ўнікі |
Т. |
ветраўло́ўнікам |
ветраўло́ўнікамі |
М. |
ветраўло́ўніку |
ветраўло́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ветраўстано́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ветраўстано́ўка |
ветраўстано́ўкі |
Р. |
ветраўстано́ўкі |
ветраўстано́вак |
Д. |
ветраўстано́ўцы |
ветраўстано́ўкам |
В. |
ветраўстано́ўку |
ветраўстано́ўкі |
Т. |
ветраўстано́ўкай ветраўстано́ўкаю |
ветраўстано́ўкамі |
М. |
ветраўстано́ўцы |
ветраўстано́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ветраўсто́йлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ветраўсто́йлівасць |
Р. |
ветраўсто́йлівасці |
Д. |
ветраўсто́йлівасці |
В. |
ветраўсто́йлівасць |
Т. |
ветраўсто́йлівасцю |
М. |
ветраўсто́йлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
ветраўсто́йлівы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ветраўсто́йлівы |
ветраўсто́йлівая |
ветраўсто́йлівае |
ветраўсто́йлівыя |
Р. |
ветраўсто́йлівага |
ветраўсто́йлівай ветраўсто́йлівае |
ветраўсто́йлівага |
ветраўсто́йлівых |
Д. |
ветраўсто́йліваму |
ветраўсто́йлівай |
ветраўсто́йліваму |
ветраўсто́йлівым |
В. |
ветраўсто́йлівы (неадуш.) ветраўсто́йлівага (адуш.) |
ветраўсто́йлівую |
ветраўсто́йлівае |
ветраўсто́йлівыя (неадуш.) ветраўсто́йлівых (адуш.) |
Т. |
ветраўсто́йлівым |
ветраўсто́йлівай ветраўсто́йліваю |
ветраўсто́йлівым |
ветраўсто́йлівымі |
М. |
ветраўсто́йлівым |
ветраўсто́йлівай |
ветраўсто́йлівым |
ветраўсто́йлівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.