ветрарухаві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ветрарухаві́к ветрарухавікі́
Р. ветрарухавіка́ ветрарухавіко́ў
Д. ветрарухавіку́ ветрарухавіка́м
В. ветрарухаві́к ветрарухавікі́
Т. ветрарухавіко́м ветрарухавіка́мі
М. ветрарухавіку́ ветрарухавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)