інтуіты́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інтуіты́ўны |
інтуіты́ўная |
інтуіты́ўнае |
інтуіты́ўныя |
Р. |
інтуіты́ўнага |
інтуіты́ўнай інтуіты́ўнае |
інтуіты́ўнага |
інтуіты́ўных |
Д. |
інтуіты́ўнаму |
інтуіты́ўнай |
інтуіты́ўнаму |
інтуіты́ўным |
В. |
інтуіты́ўны (неадуш.) інтуіты́ўнага (адуш.) |
інтуіты́ўную |
інтуіты́ўнае |
інтуіты́ўныя (неадуш.) інтуіты́ўных (адуш.) |
Т. |
інтуіты́ўным |
інтуіты́ўнай інтуіты́ўнаю |
інтуіты́ўным |
інтуіты́ўнымі |
М. |
інтуіты́ўным |
інтуіты́ўнай |
інтуіты́ўным |
інтуіты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інтуі́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
інтуі́цыя |
Р. |
інтуі́цыі |
Д. |
інтуі́цыі |
В. |
інтуі́цыю |
Т. |
інтуі́цыяй інтуі́цыяю |
М. |
інтуі́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інтуіцыяні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
інтуіцыяні́зм |
Р. |
інтуіцыяні́зму |
Д. |
інтуіцыяні́зму |
В. |
інтуіцыяні́зм |
Т. |
інтуіцыяні́змам |
М. |
інтуіцыяні́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтуіцыяні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
інтуіцыяні́ст |
інтуіцыяні́сты |
Р. |
інтуіцыяні́ста |
інтуіцыяні́стаў |
Д. |
інтуіцыяні́сту |
інтуіцыяні́стам |
В. |
інтуіцыяні́ста |
інтуіцыяні́стаў |
Т. |
інтуіцыяні́стам |
інтуіцыяні́стамі |
М. |
інтуіцыяні́сце |
інтуіцыяні́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
інтуры́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
інтуры́ст |
інтуры́сты |
Р. |
інтуры́ста |
інтуры́стаў |
Д. |
інтуры́сту |
інтуры́стам |
В. |
інтуры́ста |
інтуры́стаў |
Т. |
інтуры́стам |
інтуры́стамі |
М. |
інтуры́сце |
інтуры́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інтуры́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
інтуры́стка |
інтуры́сткі |
Р. |
інтуры́сткі |
інтуры́стак |
Д. |
інтуры́стцы |
інтуры́сткам |
В. |
інтуры́стку |
інтуры́стак |
Т. |
інтуры́сткай інтуры́сткаю |
інтуры́сткамі |
М. |
інтуры́стцы |
інтуры́стках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
інтуры́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
інтуры́сцкі |
інтуры́сцкая |
інтуры́сцкае |
інтуры́сцкія |
Р. |
інтуры́сцкага |
інтуры́сцкай інтуры́сцкае |
інтуры́сцкага |
інтуры́сцкіх |
Д. |
інтуры́сцкаму |
інтуры́сцкай |
інтуры́сцкаму |
інтуры́сцкім |
В. |
інтуры́сцкі (неадуш.) інтуры́сцкага (адуш.) |
інтуры́сцкую |
інтуры́сцкае |
інтуры́сцкія (неадуш.) інтуры́сцкіх (адуш.) |
Т. |
інтуры́сцкім |
інтуры́сцкай інтуры́сцкаю |
інтуры́сцкім |
інтуры́сцкімі |
М. |
інтуры́сцкім |
інтуры́сцкай |
інтуры́сцкім |
інтуры́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
інты́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
інты́м |
Р. |
інты́му |
Д. |
інты́му |
В. |
інты́м |
Т. |
інты́мам |
М. |
інты́ме |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.