інтуры́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| інтуры́стка | інтуры́сткі | |
| інтуры́сткі | інтуры́стак | |
| інтуры́стцы | інтуры́сткам | |
| інтуры́стку | інтуры́стак | |
| інтуры́сткай інтуры́сткаю |
інтуры́сткамі | |
| інтуры́стцы | інтуры́стках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)