чайха́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чайха́нны |
чайха́нная |
чайха́ннае |
чайха́нныя |
Р. |
чайха́ннага |
чайха́ннай чайха́ннае |
чайха́ннага |
чайха́нных |
Д. |
чайха́ннаму |
чайха́ннай |
чайха́ннаму |
чайха́нным |
В. |
чайха́нны (неадуш.) чайха́ннага (адуш.) |
чайха́нную |
чайха́ннае |
чайха́нныя (неадуш.) чайха́нных (адуш.) |
Т. |
чайха́нным |
чайха́ннай чайха́ннаю |
чайха́нным |
чайха́ннымі |
М. |
чайха́нным |
чайха́ннай |
чайха́нным |
чайха́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
чайха́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чайха́ншчык |
чайха́ншчыкі |
Р. |
чайха́ншчыка |
чайха́ншчыкаў |
Д. |
чайха́ншчыку |
чайха́ншчыкам |
В. |
чайха́ншчыка |
чайха́ншчыкаў |
Т. |
чайха́ншчыкам |
чайха́ншчыкамі |
М. |
чайха́ншчыку |
чайха́ншчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чайха́ншчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чайха́ншчыца |
чайха́ншчыцы |
Р. |
чайха́ншчыцы |
чайха́ншчыц |
Д. |
чайха́ншчыцы |
чайха́ншчыцам |
В. |
чайха́ншчыцу |
чайха́ншчыц |
Т. |
чайха́ншчыцай чайха́ншчыцаю |
чайха́ншчыцамі |
М. |
чайха́ншчыцы |
чайха́ншчыцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
ча́йчын
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ча́йчын |
ча́йчына |
ча́йчына |
ча́йчыны |
Р. |
ча́йчынага |
ча́йчынай ча́йчынае |
ча́йчынага |
ча́йчыных |
Д. |
ча́йчынаму |
ча́йчынай |
ча́йчынаму |
ча́йчыным |
В. |
ча́йчын (неадуш.) ча́йчынага (адуш.) |
ча́йчыну |
ча́йчына |
ча́йчыны (неадуш.) ча́йчыных (адуш.) |
Т. |
ча́йчыным |
ча́йчынай ча́йчынаю |
ча́йчыным |
ча́йчынымі |
М. |
ча́йчыным |
ча́йчынай |
ча́йчыным |
ча́йчыных |
Крыніцы:
sbm2012,
tsblm1996.
ча́йчын
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ча́йчын |
ча́йчына |
ча́йчына |
ча́йчыны |
Р. |
ча́йчынага |
ча́йчынай ча́йчынае |
ча́йчынага |
ча́йчыных |
Д. |
ча́йчынаму |
ча́йчынай |
ча́йчынаму |
ча́йчыным |
В. |
ча́йчын (неадуш.) ча́йчынага (адуш.) |
ча́йчыну |
ча́йчына |
ча́йчыны (неадуш.) ча́йчыных (адуш.) |
Т. |
ча́йчыным |
ча́йчынай ча́йчынаю |
ча́йчыным |
ча́йчынымі |
М. |
ча́йчыным |
ча́йчынай |
ча́йчыным |
ча́йчыных |
Крыніцы:
sbm2012,
tsblm1996.
Ча́йчыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ча́йчыцы |
Р. |
Ча́йчыц Ча́йчыцаў |
Д. |
Ча́йчыцам |
В. |
Ча́йчыцы |
Т. |
Ча́йчыцамі |
М. |
Ча́йчыцах |
Ча́к
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Ча́к |
Ча́кі |
Р. |
Ча́ка |
Ча́каў |
Д. |
Ча́ку |
Ча́кам |
В. |
Ча́ка |
Ча́каў |
Т. |
Ча́кам |
Ча́камі |
М. |
Ча́ку |
Ча́ках |
чака́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чака́ |
чакі́ |
Р. |
чакі́ |
- |
Д. |
чацэ́ |
чака́м |
В. |
чаку́ |
чакі́ |
Т. |
чако́й чако́ю |
чака́мі |
М. |
чацэ́ |
чака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.