ухлю́паны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ухлю́паны |
ухлю́паная |
ухлю́панае |
ухлю́паныя |
Р. |
ухлю́панага |
ухлю́панай ухлю́панае |
ухлю́панага |
ухлю́паных |
Д. |
ухлю́панаму |
ухлю́панай |
ухлю́панаму |
ухлю́паным |
В. |
ухлю́паны (неадуш.) ухлю́панага (адуш.) |
ухлю́паную |
ухлю́панае |
ухлю́паныя (неадуш.) ухлю́паных (адуш.) |
Т. |
ухлю́паным |
ухлю́панай ухлю́панаю |
ухлю́паным |
ухлю́панымі |
М. |
ухлю́паным |
ухлю́панай |
ухлю́паным |
ухлю́паных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ухлю́пацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ухлю́паюся |
ухлю́паемся |
2-я ас. |
ухлю́паешся |
ухлю́паецеся |
3-я ас. |
ухлю́паецца |
ухлю́паюцца |
Прошлы час |
м. |
ухлю́паўся |
ухлю́паліся |
ж. |
ухлю́палася |
н. |
ухлю́палася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ухлю́пайся |
ухлю́пайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ухлю́паўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ухлю́паць
‘забрудзіць каго-небудзь, што-небудзь, запырскаць граззю’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ухлю́паю |
ухлю́паем |
2-я ас. |
ухлю́паеш |
ухлю́паеце |
3-я ас. |
ухлю́пае |
ухлю́паюць |
Прошлы час |
м. |
ухлю́паў |
ухлю́палі |
ж. |
ухлю́пала |
н. |
ухлю́пала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ухлю́пай |
ухлю́пайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ухлю́паўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ухля́пацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ухля́паюся |
ухля́паемся |
2-я ас. |
ухля́паешся |
ухля́паецеся |
3-я ас. |
ухля́паецца |
ухля́паюцца |
Прошлы час |
м. |
ухля́паўся |
ухля́паліся |
ж. |
ухля́палася |
н. |
ухля́палася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ухля́пайся |
ухля́пайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ухля́паўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
У́хлясць
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
У́хлясць |
Р. |
У́хлясці |
Д. |
У́хлясці |
В. |
У́хлясць |
Т. |
У́хлясцяй У́хлясцяю |
М. |
У́хлясці |
ухмы́лачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ухмы́лачка |
ухмы́лачкі |
Р. |
ухмы́лачкі |
ухмы́лачак |
Д. |
ухмы́лачцы |
ухмы́лачкам |
В. |
ухмы́лачку |
ухмы́лачкі |
Т. |
ухмы́лачкай ухмы́лачкаю |
ухмы́лачкамі |
М. |
ухмы́лачцы |
ухмы́лачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ухмы́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ухмы́люся |
ухмы́лімся |
2-я ас. |
ухмы́лішся |
ухмы́ліцеся |
3-я ас. |
ухмы́ліцца |
ухмы́ляцца |
Прошлы час |
м. |
ухмы́ліўся |
ухмы́ліліся |
ж. |
ухмы́лілася |
н. |
ухмы́лілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ухмы́лься |
ухмы́льцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ухмы́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ухмылі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
ухмы́ліцца |
ухмы́ляцца |
Прошлы час |
м. |
ухмылі́ўся |
ухмылі́ліся |
ж. |
ухмылі́лася |
н. |
ухмылі́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.