ула́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ула́дны |
ула́дная |
ула́днае |
ула́дныя |
| Р. |
ула́днага |
ула́днай ула́днае |
ула́днага |
ула́дных |
| Д. |
ула́днаму |
ула́днай |
ула́днаму |
ула́дным |
| В. |
ула́дны (неадуш.) ула́днага (адуш.) |
ула́дную |
ула́днае |
ула́дныя (неадуш.) ула́дных (адуш.) |
| Т. |
ула́дным |
ула́днай ула́днаю |
ула́дным |
ула́днымі |
| М. |
ула́дным |
ула́днай |
ула́дным |
ула́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
улады́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
улады́ка |
улады́кі |
| Р. |
улады́кі |
улады́к |
| Д. |
улады́ку |
улады́кам |
| В. |
улады́ку |
улады́к |
| Т. |
улады́кам |
улады́камі |
| М. |
улады́ку |
улады́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Улады́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Улады́кі |
| Р. |
Улады́к Улады́каў |
| Д. |
Улады́кам |
| В. |
Улады́кі |
| Т. |
Улады́камі |
| М. |
Улады́ках |
Улады́чына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Улады́чына |
| Р. |
Улады́чына |
| Д. |
Улады́чыну |
| В. |
Улады́чына |
| Т. |
Улады́чынам |
| М. |
Улады́чыне |
улады́чыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
улады́чыца |
улады́чыцы |
| Р. |
улады́чыцы |
улады́чыц |
| Д. |
улады́чыцы |
улады́чыцам |
| В. |
улады́чыцу |
улады́чыц |
| Т. |
улады́чыцай улады́чыцаю |
улады́чыцамі |
| М. |
улады́чыцы |
улады́чыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
улажы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
улажу́ся |
уло́жымся |
| 2-я ас. |
уло́жышся |
уло́жыцеся |
| 3-я ас. |
уло́жыцца |
уло́жацца |
| Прошлы час |
| м. |
улажы́ўся |
улажы́ліся |
| ж. |
улажы́лася |
| н. |
улажы́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
улажы́ся |
улажы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
улажы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
улажы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
улажу́ |
уло́жым |
| 2-я ас. |
уло́жыш |
уло́жыце |
| 3-я ас. |
уло́жыць |
уло́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
улажы́ў |
улажы́лі |
| ж. |
улажы́ла |
| н. |
улажы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
улажы́ |
улажы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
улажы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
улажэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
улажэ́нне |
улажэ́нні |
| Р. |
улажэ́ння |
улажэ́нняў |
| Д. |
улажэ́нню |
улажэ́нням |
| В. |
улажэ́нне |
улажэ́нні |
| Т. |
улажэ́ннем |
улажэ́ннямі |
| М. |
улажэ́нні |
улажэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ула́завічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ула́завічы |
| Р. |
Ула́завіч Ула́завічаў |
| Д. |
Ула́завічам |
| В. |
Ула́завічы |
| Т. |
Ула́завічамі |
| М. |
Ула́завічах |