ула́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ула́дны |
ула́дная |
ула́днае |
ула́дныя |
Р. |
ула́днага |
ула́днай ула́днае |
ула́днага |
ула́дных |
Д. |
ула́днаму |
ула́днай |
ула́днаму |
ула́дным |
В. |
ула́дны (неадуш.) ула́днага (адуш.) |
ула́дную |
ула́днае |
ула́дныя (неадуш.) ула́дных (адуш.) |
Т. |
ула́дным |
ула́днай ула́днаю |
ула́дным |
ула́днымі |
М. |
ула́дным |
ула́днай |
ула́дным |
ула́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
улады́ка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
улады́ка |
улады́кі |
Р. |
улады́кі |
улады́к |
Д. |
улады́ку |
улады́кам |
В. |
улады́ку |
улады́к |
Т. |
улады́кам |
улады́камі |
М. |
улады́ку |
улады́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Улады́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Улады́кі |
Р. |
Улады́к Улады́каў |
Д. |
Улады́кам |
В. |
Улады́кі |
Т. |
Улады́камі |
М. |
Улады́ках |
Улады́чына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Улады́чына |
Р. |
Улады́чына |
Д. |
Улады́чыну |
В. |
Улады́чына |
Т. |
Улады́чынам |
М. |
Улады́чыне |
улады́чыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
улады́чыца |
улады́чыцы |
Р. |
улады́чыцы |
улады́чыц |
Д. |
улады́чыцы |
улады́чыцам |
В. |
улады́чыцу |
улады́чыц |
Т. |
улады́чыцай улады́чыцаю |
улады́чыцамі |
М. |
улады́чыцы |
улады́чыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
улажы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
улажу́ся |
уло́жымся |
2-я ас. |
уло́жышся |
уло́жыцеся |
3-я ас. |
уло́жыцца |
уло́жацца |
Прошлы час |
м. |
улажы́ўся |
улажы́ліся |
ж. |
улажы́лася |
н. |
улажы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
улажы́ся |
улажы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
улажы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
улажы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
улажу́ |
уло́жым |
2-я ас. |
уло́жыш |
уло́жыце |
3-я ас. |
уло́жыць |
уло́жаць |
Прошлы час |
м. |
улажы́ў |
улажы́лі |
ж. |
улажы́ла |
н. |
улажы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
улажы́ |
улажы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
улажы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
улажэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
улажэ́нне |
улажэ́нні |
Р. |
улажэ́ння |
улажэ́нняў |
Д. |
улажэ́нню |
улажэ́нням |
В. |
улажэ́нне |
улажэ́нні |
Т. |
улажэ́ннем |
улажэ́ннямі |
М. |
улажэ́нні |
улажэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ула́завічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ула́завічы |
Р. |
Ула́завіч Ула́завічаў |
Д. |
Ула́завічам |
В. |
Ула́завічы |
Т. |
Ула́завічамі |
М. |
Ула́завічах |