узрыўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
узрыўні́к | узрыўнікі́ | |
узрыўніка́ | узрыўніко́ў | |
узрыўніку́ | узрыўніка́м | |
узрыўніка́ | узрыўніко́ў | |
узрыўніко́м | узрыўніка́мі | |
узрыўніку́ | узрыўніка́х |
Крыніцы:
узрыўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
узрыўні́к | узрыўнікі́ | |
узрыўніка́ | узрыўніко́ў | |
узрыўніку́ | узрыўніка́м | |
узрыўніка́ | узрыўніко́ў | |
узрыўніко́м | узрыўніка́мі | |
узрыўніку́ | узрыўніка́х |
Крыніцы:
узрыўны́
прыметнік, адносны
узрыўны́ | узрыўна́я | узрыўно́е | узрыўны́я | |
узрыўно́га | узрыўно́й узрыўно́е |
узрыўно́га | узрыўны́х | |
узрыўно́му | узрыўно́й | узрыўно́му | узрыўны́м | |
узрыўны́ ( узрыўно́га ( |
узрыўну́ю | узрыўно́е | узрыўны́я ( узрыўны́х ( |
|
узрыўны́м | узрыўно́й узрыўно́ю |
узрыўны́м | узрыўны́мі | |
узрыўны́м | узрыўно́й | узрыўны́м | узрыўны́х |
Крыніцы:
узрыўча́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
узрыўча́тка | |
узрыўча́ткі | |
узрыўча́тцы | |
узрыўча́тку | |
узрыўча́ткай узрыўча́ткаю |
|
узрыўча́тцы |
Крыніцы:
узры́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
узры́ўшчык | узры́ўшчыкі | |
узры́ўшчыка | узры́ўшчыкаў | |
узры́ўшчыку | узры́ўшчыкам | |
узры́ўшчыка | узры́ўшчыкаў | |
узры́ўшчыкам | узры́ўшчыкамі | |
узры́ўшчыку | узры́ўшчыках |
Крыніцы:
узрыхле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
узрыхле́нне | |
узрыхле́ння | |
узрыхле́нню | |
узрыхле́нне | |
узрыхле́ннем | |
узрыхле́нні |
Крыніцы:
узры́хлены
прыметнік, адносны
узры́хлены | узры́хленая | узры́хленае | узры́хленыя | |
узры́хленага | узры́хленай узры́хленае |
узры́хленага | узры́хленых | |
узры́хленаму | узры́хленай | узры́хленаму | узры́хленым | |
узры́хлены ( узры́хленага ( |
узры́хленую | узры́хленае | узры́хленыя ( узры́хленых ( |
|
узры́хленым | узры́хленай узры́хленаю |
узры́хленым | узры́хленымі | |
узры́хленым | узры́хленай | узры́хленым | узры́хленых |
Крыніцы:
узры́хлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
узры́хлены | узры́хленая | узры́хленае | узры́хленыя | |
узры́хленага | узры́хленай узры́хленае |
узры́хленага | узры́хленых | |
узры́хленаму | узры́хленай | узры́хленаму | узры́хленым | |
узры́хлены ( узры́хленага ( |
узры́хленую | узры́хленае | узры́хленыя ( узры́хленых ( |
|
узры́хленым | узры́хленай узры́хленаю |
узры́хленым | узры́хленымі | |
узры́хленым | узры́хленай | узры́хленым | узры́хленых |
Кароткая форма: узры́хлена.
Крыніцы:
узрыхлі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
узрыхлю́ | узрыхлі́м | |
узрыхлі́ш | узрыхліце́ | |
узрыхлі́ць | узрыхля́ць | |
Прошлы час | ||
узрыхлі́ў | узрыхлі́лі | |
узрыхлі́ла | ||
узрыхлі́ла | ||
Загадны лад | ||
узрыхлі́ | узрыхлі́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
узрыхлі́ўшы |
Крыніцы:
узрыхля́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
узрыхля́льнік | узрыхля́льнікі | |
узрыхля́льніка | узрыхля́льнікаў | |
узрыхля́льніку | узрыхля́льнікам | |
узрыхля́льнік | узрыхля́льнікі | |
узрыхля́льнікам | узрыхля́льнікамі | |
узрыхля́льніку | узрыхля́льніках |
Крыніцы:
узрыхля́цца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
узрыхля́ецца | узрыхля́юцца | |
Прошлы час | ||
узрыхля́ўся | узрыхля́ліся | |
узрыхля́лася | ||
узрыхля́лася |
Крыніцы: