Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

узрыўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узрыўні́к узрыўнікі́
Р. узрыўніка́ узрыўніко́ў
Д. узрыўніку́ узрыўніка́м
В. узрыўніка́ узрыўніко́ў
Т. узрыўніко́м узрыўніка́мі
М. узрыўніку́ узрыўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узрыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узрыўны́ узрыўна́я узрыўно́е узрыўны́я
Р. узрыўно́га узрыўно́й
узрыўно́е
узрыўно́га узрыўны́х
Д. узрыўно́му узрыўно́й узрыўно́му узрыўны́м
В. узрыўны́ (неадуш.)
узрыўно́га (адуш.)
узрыўну́ю узрыўно́е узрыўны́я (неадуш.)
узрыўны́х (адуш.)
Т. узрыўны́м узрыўно́й
узрыўно́ю
узрыўны́м узрыўны́мі
М. узрыўны́м узрыўно́й узрыўны́м узрыўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узрыўча́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. узрыўча́тка
Р. узрыўча́ткі
Д. узрыўча́тцы
В. узрыўча́тку
Т. узрыўча́ткай
узрыўча́ткаю
М. узрыўча́тцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узры́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узры́ўшчык узры́ўшчыкі
Р. узры́ўшчыка узры́ўшчыкаў
Д. узры́ўшчыку узры́ўшчыкам
В. узры́ўшчыка узры́ўшчыкаў
Т. узры́ўшчыкам узры́ўшчыкамі
М. узры́ўшчыку узры́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узрыхле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узрыхле́нне
Р. узрыхле́ння
Д. узрыхле́нню
В. узрыхле́нне
Т. узрыхле́ннем
М. узрыхле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узры́хлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узры́хлены узры́хленая узры́хленае узры́хленыя
Р. узры́хленага узры́хленай
узры́хленае
узры́хленага узры́хленых
Д. узры́хленаму узры́хленай узры́хленаму узры́хленым
В. узры́хлены (неадуш.)
узры́хленага (адуш.)
узры́хленую узры́хленае узры́хленыя (неадуш.)
узры́хленых (адуш.)
Т. узры́хленым узры́хленай
узры́хленаю
узры́хленым узры́хленымі
М. узры́хленым узры́хленай узры́хленым узры́хленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узры́хлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узры́хлены узры́хленая узры́хленае узры́хленыя
Р. узры́хленага узры́хленай
узры́хленае
узры́хленага узры́хленых
Д. узры́хленаму узры́хленай узры́хленаму узры́хленым
В. узры́хлены (неадуш.)
узры́хленага (адуш.)
узры́хленую узры́хленае узры́хленыя (неадуш.)
узры́хленых (адуш.)
Т. узры́хленым узры́хленай
узры́хленаю
узры́хленым узры́хленымі
М. узры́хленым узры́хленай узры́хленым узры́хленых

Кароткая форма: узры́хлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узрыхлі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узрыхлю́ узрыхлі́м
2-я ас. узрыхлі́ш узрыхліце́
3-я ас. узрыхлі́ць узрыхля́ць
Прошлы час
м. узрыхлі́ў узрыхлі́лі
ж. узрыхлі́ла
н. узрыхлі́ла
Загадны лад
2-я ас. узрыхлі́ узрыхлі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час узрыхлі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узрыхля́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узрыхля́льнік узрыхля́льнікі
Р. узрыхля́льніка узрыхля́льнікаў
Д. узрыхля́льніку узрыхля́льнікам
В. узрыхля́льнік узрыхля́льнікі
Т. узрыхля́льнікам узрыхля́льнікамі
М. узрыхля́льніку узрыхля́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

узрыхля́цца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. узрыхля́ецца узрыхля́юцца
Прошлы час
м. узрыхля́ўся узрыхля́ліся
ж. узрыхля́лася
н. узрыхля́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.