Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

узно́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узно́сны узно́сная узно́снае узно́сныя
Р. узно́снага узно́снай
узно́снае
узно́снага узно́сных
Д. узно́снаму узно́снай узно́снаму узно́сным
В. узно́сны (неадуш.)
узно́снага (адуш.)
узно́сную узно́снае узно́сныя (неадуш.)
узно́сных (адуш.)
Т. узно́сным узно́снай
узно́снаю
узно́сным узно́снымі
М. узно́сным узно́снай узно́сным узно́сных

Крыніцы: piskunou2012.

узно́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узно́сны узно́сная узно́снае узно́сныя
Р. узно́снага узно́снай
узно́снае
узно́снага узно́сных
Д. узно́снаму узно́снай узно́снаму узно́сным
В. узно́сны (неадуш.)
узно́снага (адуш.)
узно́сную узно́снае узно́сныя (неадуш.)
узно́сных (адуш.)
Т. узно́сным узно́снай
узно́снаю
узно́сным узно́снымі
М. узно́сным узно́снай узно́сным узно́сных

Крыніцы: piskunou2012.

узно́ў

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
узно́ў - -

Крыніцы: piskunou2012.

узно́ўкі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
узно́ўкі - -

Крыніцы: piskunou2012.

узно́ўлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узно́ўлены узно́ўленая узно́ўленае узно́ўленыя
Р. узно́ўленага узно́ўленай
узно́ўленае
узно́ўленага узно́ўленых
Д. узно́ўленаму узно́ўленай узно́ўленаму узно́ўленым
В. узно́ўлены (неадуш.)
узно́ўленага (адуш.)
узно́ўленую узно́ўленае узно́ўленыя (неадуш.)
узно́ўленых (адуш.)
Т. узно́ўленым узно́ўленай
узно́ўленаю
узно́ўленым узно́ўленымі
М. узно́ўленым узно́ўленай узно́ўленым узно́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узно́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узно́ўлены узно́ўленая узно́ўленае узно́ўленыя
Р. узно́ўленага узно́ўленай
узно́ўленае
узно́ўленага узно́ўленых
Д. узно́ўленаму узно́ўленай узно́ўленаму узно́ўленым
В. узно́ўлены (неадуш.)
узно́ўленага (адуш.)
узно́ўленую узно́ўленае узно́ўленыя (неадуш.)
узно́ўленых (адуш.)
Т. узно́ўленым узно́ўленай
узно́ўленаю
узно́ўленым узно́ўленымі
М. узно́ўленым узно́ўленай узно́ўленым узно́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узно́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узно́ўлены узно́ўленая узно́ўленае узно́ўленыя
Р. узно́ўленага узно́ўленай
узно́ўленае
узно́ўленага узно́ўленых
Д. узно́ўленаму узно́ўленай узно́ўленаму узно́ўленым
В. узно́ўлены (неадуш.)
узно́ўленага (адуш.)
узно́ўленую узно́ўленае узно́ўленыя (неадуш.)
узно́ўленых (адуш.)
Т. узно́ўленым узно́ўленай
узно́ўленаю
узно́ўленым узно́ўленымі
М. узно́ўленым узно́ўленай узно́ўленым узно́ўленых

Кароткая форма: узно́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узно́швацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узно́шваюся узно́шваемся
2-я ас. узно́шваешся узно́шваецеся
3-я ас. узно́шваецца узно́шваюцца
Прошлы час
м. узно́шваўся узно́шваліся
ж. узно́швалася
н. узно́швалася
Загадны лад
2-я ас. узно́швайся узно́швайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час узно́шваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

узнясе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узнясе́нне
Р. узнясе́ння
Д. узнясе́нню
В. узнясе́нне
Т. узнясе́ннем
М. узнясе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узнясе́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узнясе́нскі узнясе́нская узнясе́нскае узнясе́нскія
Р. узнясе́нскага узнясе́нскай
узнясе́нскае
узнясе́нскага узнясе́нскіх
Д. узнясе́нскаму узнясе́нскай узнясе́нскаму узнясе́нскім
В. узнясе́нскі (неадуш.)
узнясе́нскага (адуш.)
узнясе́нскую узнясе́нскае узнясе́нскія (неадуш.)
узнясе́нскіх (адуш.)
Т. узнясе́нскім узнясе́нскай
узнясе́нскаю
узнясе́нскім узнясе́нскімі
М. узнясе́нскім узнясе́нскай узнясе́нскім узнясе́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.