узно́ўлены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узно́ўлены |
узно́ўленая |
узно́ўленае |
узно́ўленыя |
Р. |
узно́ўленага |
узно́ўленай узно́ўленае |
узно́ўленага |
узно́ўленых |
Д. |
узно́ўленаму |
узно́ўленай |
узно́ўленаму |
узно́ўленым |
В. |
узно́ўлены (неадуш.) узно́ўленага (адуш.) |
узно́ўленую |
узно́ўленае |
узно́ўленыя (неадуш.) узно́ўленых (адуш.) |
Т. |
узно́ўленым |
узно́ўленай узно́ўленаю |
узно́ўленым |
узно́ўленымі |
М. |
узно́ўленым |
узно́ўленай |
узно́ўленым |
узно́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узно́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узно́ўлены |
узно́ўленая |
узно́ўленае |
узно́ўленыя |
Р. |
узно́ўленага |
узно́ўленай узно́ўленае |
узно́ўленага |
узно́ўленых |
Д. |
узно́ўленаму |
узно́ўленай |
узно́ўленаму |
узно́ўленым |
В. |
узно́ўлены (неадуш.) узно́ўленага (адуш.) |
узно́ўленую |
узно́ўленае |
узно́ўленыя (неадуш.) узно́ўленых (адуш.) |
Т. |
узно́ўленым |
узно́ўленай узно́ўленаю |
узно́ўленым |
узно́ўленымі |
М. |
узно́ўленым |
узно́ўленай |
узно́ўленым |
узно́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узно́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узно́ўлены |
узно́ўленая |
узно́ўленае |
узно́ўленыя |
Р. |
узно́ўленага |
узно́ўленай узно́ўленае |
узно́ўленага |
узно́ўленых |
Д. |
узно́ўленаму |
узно́ўленай |
узно́ўленаму |
узно́ўленым |
В. |
узно́ўлены (неадуш.) узно́ўленага (адуш.) |
узно́ўленую |
узно́ўленае |
узно́ўленыя (неадуш.) узно́ўленых (адуш.) |
Т. |
узно́ўленым |
узно́ўленай узно́ўленаю |
узно́ўленым |
узно́ўленымі |
М. |
узно́ўленым |
узно́ўленай |
узно́ўленым |
узно́ўленых |
Кароткая форма: узно́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узно́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узно́шваюся |
узно́шваемся |
2-я ас. |
узно́шваешся |
узно́шваецеся |
3-я ас. |
узно́шваецца |
узно́шваюцца |
Прошлы час |
м. |
узно́шваўся |
узно́шваліся |
ж. |
узно́швалася |
н. |
узно́швалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
узно́швайся |
узно́швайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узно́шваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узнясе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
узнясе́нне |
Р. |
узнясе́ння |
Д. |
узнясе́нню |
В. |
узнясе́нне |
Т. |
узнясе́ннем |
М. |
узнясе́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.