Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прыахво́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыахво́чу прыахво́цім
2-я ас. прыахво́ціш прыахво́ціце
3-я ас. прыахво́ціць прыахво́цяць
Прошлы час
м. прыахво́ціў прыахво́цілі
ж. прыахво́ціла
н. прыахво́ціла
Загадны лад
2-я ас. прыахво́ць прыахво́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыахво́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыахво́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыахво́чаны прыахво́чаная прыахво́чанае прыахво́чаныя
Р. прыахво́чанага прыахво́чанай
прыахво́чанае		 прыахво́чанага прыахво́чаных
Д. прыахво́чанаму прыахво́чанай прыахво́чанаму прыахво́чаным
В. прыахво́чаны (неадуш.)
прыахво́чанага (адуш.)		 прыахво́чаную прыахво́чанае прыахво́чаныя (неадуш.)
прыахво́чаных (адуш.)
Т. прыахво́чаным прыахво́чанай
прыахво́чанаю		 прыахво́чаным прыахво́чанымі
М. прыахво́чаным прыахво́чанай прыахво́чаным прыахво́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыахво́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыахво́чаны прыахво́чаная прыахво́чанае прыахво́чаныя
Р. прыахво́чанага прыахво́чанай
прыахво́чанае		 прыахво́чанага прыахво́чаных
Д. прыахво́чанаму прыахво́чанай прыахво́чанаму прыахво́чаным
В. прыахво́чаны (неадуш.)
прыахво́чанага (адуш.)		 прыахво́чаную прыахво́чанае прыахво́чаныя (неадуш.)
прыахво́чаных (адуш.)
Т. прыахво́чаным прыахво́чанай
прыахво́чанаю		 прыахво́чаным прыахво́чанымі
М. прыахво́чаным прыахво́чанай прыахво́чаным прыахво́чаных

Кароткая форма: прыахво́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыахво́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыахво́чванне
Р. прыахво́чвання
Д. прыахво́чванню
В. прыахво́чванне
Т. прыахво́чваннем
М. прыахво́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прыахво́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыахво́чваюся прыахво́чваемся
2-я ас. прыахво́чваешся прыахво́чваецеся
3-я ас. прыахво́чваецца прыахво́чваюцца
Прошлы час
м. прыахво́чваўся прыахво́чваліся
ж. прыахво́чвалася
н. прыахво́чвалася
Загадны лад
2-я ас. прыахво́чвайся прыахво́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыахво́чваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыахво́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыахво́чваю прыахво́чваем
2-я ас. прыахво́чваеш прыахво́чваеце
3-я ас. прыахво́чвае прыахво́чваюць
Прошлы час
м. прыахво́чваў прыахво́чвалі
ж. прыахво́чвала
н. прыахво́чвала
Загадны лад
2-я ас. прыахво́чвай прыахво́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыахво́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыба́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыба́вачны прыба́вачная прыба́вачнае прыба́вачныя
Р. прыба́вачнага прыба́вачнай
прыба́вачнае		 прыба́вачнага прыба́вачных
Д. прыба́вачнаму прыба́вачнай прыба́вачнаму прыба́вачным
В. прыба́вачны (неадуш.)
прыба́вачнага (адуш.)		 прыба́вачную прыба́вачнае прыба́вачныя (неадуш.)
прыба́вачных (адуш.)
Т. прыба́вачным прыба́вачнай
прыба́вачнаю		 прыба́вачным прыба́вачнымі
М. прыба́вачным прыба́вачнай прыба́вачным прыба́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыба́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыба́ўлюся прыба́вімся
2-я ас. прыба́вішся прыба́віцеся
3-я ас. прыба́віцца прыба́вяцца
Прошлы час
м. прыба́віўся прыба́віліся
ж. прыба́вілася
н. прыба́вілася
Загадны лад
2-я ас. прыба́ўся прыба́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыба́віўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыба́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыба́ўлю прыба́вім
2-я ас. прыба́віш прыба́віце
3-я ас. прыба́віць прыба́вяць
Прошлы час
м. прыба́віў прыба́вілі
ж. прыба́віла
н. прыба́віла
Загадны лад
2-я ас. прыба́ў прыба́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыба́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыбагаце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыбагаце́ю прыбагаце́ем
2-я ас. прыбагаце́еш прыбагаце́еце
3-я ас. прыбагаце́е прыбагаце́юць
Прошлы час
м. прыбагаце́ў прыбагаце́лі
ж. прыбагаце́ла
н. прыбагаце́ла
Загадны лад
2-я ас. прыбагаце́й прыбагаце́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыбагаце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.