прыахво́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыахво́чу прыахво́цім
2-я ас. прыахво́ціш прыахво́ціце
3-я ас. прыахво́ціць прыахво́цяць
Прошлы час
м. прыахво́ціў прыахво́цілі
ж. прыахво́ціла
н. прыахво́ціла
Загадны лад
2-я ас. прыахво́ць прыахво́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыахво́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)