прыахво́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыахво́чаны прыахво́чаная прыахво́чанае прыахво́чаныя
Р. прыахво́чанага прыахво́чанай
прыахво́чанае		 прыахво́чанага прыахво́чаных
Д. прыахво́чанаму прыахво́чанай прыахво́чанаму прыахво́чаным
В. прыахво́чаны (неадуш.)
прыахво́чанага (адуш.)		 прыахво́чаную прыахво́чанае прыахво́чаныя (неадуш.)
прыахво́чаных (адуш.)
Т. прыахво́чаным прыахво́чанай
прыахво́чанаю		 прыахво́чаным прыахво́чанымі
М. прыахво́чаным прыахво́чанай прыахво́чаным прыахво́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)