прыба́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыба́ўлю прыба́вім
2-я ас. прыба́віш прыба́віце
3-я ас. прыба́віць прыба́вяць
Прошлы час
м. прыба́віў прыба́вілі
ж. прыба́віла
н. прыба́віла
Загадны лад
2-я ас. прыба́ў прыба́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыба́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)