прыахво́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
прыахво́чванне | |
прыахво́чвання | |
прыахво́чванню | |
прыахво́чванне | |
прыахво́чваннем | |
прыахво́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)