пача́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пача́шчаны |
пача́шчаная |
пача́шчанае |
пача́шчаныя |
Р. |
пача́шчанага |
пача́шчанай пача́шчанае |
пача́шчанага |
пача́шчаных |
Д. |
пача́шчанаму |
пача́шчанай |
пача́шчанаму |
пача́шчаным |
В. |
пача́шчаны (неадуш.) пача́шчанага (адуш.) |
пача́шчаную |
пача́шчанае |
пача́шчаныя (неадуш.) пача́шчаных (адуш.) |
Т. |
пача́шчаным |
пача́шчанай пача́шчанаю |
пача́шчаным |
пача́шчанымі |
М. |
пача́шчаным |
пача́шчанай |
пача́шчаным |
пача́шчаных |
Кароткая форма: пача́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пачашча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
пачашча́ецца |
пачашча́юцца |
Прошлы час |
м. |
пачашча́ўся |
пачашча́ліся |
ж. |
пачашча́лася |
н. |
пачашча́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пачашча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пачашча́ю |
пачашча́ем |
2-я ас. |
пачашча́еш |
пачашча́еце |
3-я ас. |
пачашча́е |
пачашча́юць |
Прошлы час |
м. |
пачашча́ў |
пачашча́лі |
ж. |
пачашча́ла |
н. |
пачашча́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пачашча́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
пачашчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пачашчэ́нне |
Р. |
пачашчэ́ння |
Д. |
пачашчэ́нню |
В. |
пачашчэ́нне |
Т. |
пачашчэ́ннем |
М. |
пачашчэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пачаява́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пачаю́ю |
пачаю́ем |
2-я ас. |
пачаю́еш |
пачаю́еце |
3-я ас. |
пачаю́е |
пачаю́юць |
Прошлы час |
м. |
пачаява́ў |
пачаява́лі |
ж. |
пачаява́ла |
н. |
пачаява́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пачаява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пачва́ра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пачва́ра |
пачва́ры |
Р. |
пачва́ры |
пачва́р |
Д. |
пачва́ры |
пачва́рам |
В. |
пачва́ру |
пачва́р |
Т. |
пачва́рай пачва́раю |
пачва́рамі |
М. |
пачва́ры |
пачва́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пачва́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
пачва́рна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
пачва́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
пачва́рнасць |
Р. |
пачва́рнасці |
Д. |
пачва́рнасці |
В. |
пачва́рнасць |
Т. |
пачва́рнасцю |
М. |
пачва́рнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пачва́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пачва́рны |
пачва́рная |
пачва́рнае |
пачва́рныя |
Р. |
пачва́рнага |
пачва́рнай пачва́рнае |
пачва́рнага |
пачва́рных |
Д. |
пачва́рнаму |
пачва́рнай |
пачва́рнаму |
пачва́рным |
В. |
пачва́рны (неадуш.) пачва́рнага (адуш.) |
пачва́рную |
пачва́рнае |
пачва́рныя (неадуш.) пачва́рных (адуш.) |
Т. |
пачва́рным |
пачва́рнай пачва́рнаю |
пачва́рным |
пачва́рнымі |
М. |
пачва́рным |
пачва́рнай |
пачва́рным |
пачва́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.