Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паабдыма́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабдыма́ны	паабдыма́ная	паабдыма́нае	паабдыма́ныя
Р.	паабдыма́нага	паабдыма́най паабдыма́нае	паабдыма́нага	паабдыма́ных
Д.	паабдыма́наму	паабдыма́най	паабдыма́наму	паабдыма́ным
В.	паабдыма́ны (неадуш.) паабдыма́нага (адуш.)	паабдыма́ную	паабдыма́нае	паабдыма́ныя (неадуш.) паабдыма́ных (адуш.)
Т.	паабдыма́ным	паабдыма́най паабдыма́наю	паабдыма́ным	паабдыма́нымі
М.	паабдыма́ным	паабдыма́най	паабдыма́ным	паабдыма́ных

Крыніцы: piskunou2012.

паабдыма́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	паабдыма́емся
2-я ас.	-	паабдыма́ецеся
3-я ас.	паабдыма́ецца	паабдыма́юцца
Прошлы час
м.	паабдыма́ўся	паабдыма́ліся
ж.	паабдыма́лася
н.	паабдыма́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабдыма́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паабдыма́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабдыма́ю	паабдыма́ем
2-я ас.	паабдыма́еш	паабдыма́еце
3-я ас.	паабдыма́е	паабдыма́юць
Прошлы час
м.	паабдыма́ў	паабдыма́лі
ж.	паабдыма́ла
н.	паабдыма́ла
Загадны лад
2-я ас.	паабдыма́й	паабдыма́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабдыма́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паабе́даць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабе́даю	паабе́даем
2-я ас.	паабе́даеш	паабе́даеце
3-я ас.	паабе́дае	паабе́даюць
Прошлы час
м.	паабе́даў	паабе́далі
ж.	паабе́дала
н.	паабе́дала
Загадны лад
2-я ас.	паабе́дай	паабе́дайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабе́даўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паабе́дзенны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабе́дзенны	паабе́дзенная	паабе́дзеннае	паабе́дзенныя
Р.	паабе́дзеннага	паабе́дзеннай	паабе́дзеннага	паабе́дзенных
Д.	паабе́дзеннаму	паабе́дзеннай	паабе́дзеннаму	паабе́дзенным
В.	паабе́дзенны	паабе́дзенную	паабе́дзеннае	паабе́дзенныя
Т.	паабе́дзенным	паабе́дзеннай паабе́дзеннаю	паабе́дзенным	паабе́дзеннымі
М.	паабе́дзенным	паабе́дзеннай	паабе́дзенным	паабе́дзенных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

паабе́дны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабе́дны	паабе́дная	паабе́днае	паабе́дныя
Р.	паабе́днага	паабе́днай паабе́днае	паабе́днага	паабе́дных
Д.	паабе́днаму	паабе́днай	паабе́днаму	паабе́дным
В.	паабе́дны (неадуш.) паабе́днага (адуш.)	паабе́дную	паабе́днае	паабе́дныя (неадуш.) паабе́дных (адуш.)
Т.	паабе́дным	паабе́днай паабе́днаю	паабе́дным	паабе́днымі
М.	паабе́дным	паабе́днай	паабе́дным	паабе́дных

Крыніцы: piskunou2012.

пааб’ектны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пааб’ектны	пааб’ектная	пааб’ектнае	пааб’ектныя
Р.	пааб’ектнага	пааб’ектнай пааб’ектнае	пааб’ектнага	пааб’ектных
Д.	пааб’ектнаму	пааб’ектнай	пааб’ектнаму	пааб’ектным
В.	пааб’ектны пааб’ектнага	пааб’ектную	пааб’ектнае	пааб’ектныя
Т.	пааб’ектным	пааб’ектнай пааб’ектнаю	пааб’ектным	пааб’ектнымі
М.	пааб’ектным	пааб’ектнай	пааб’ектным	пааб’ектных

паабжына́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабжына́ны	паабжына́ная	паабжына́нае	паабжына́ныя
Р.	паабжына́нага	паабжына́най паабжына́нае	паабжына́нага	паабжына́ных
Д.	паабжына́наму	паабжына́най	паабжына́наму	паабжына́ным
В.	паабжына́ны (неадуш.) паабжына́нага (адуш.)	паабжына́ную	паабжына́нае	паабжына́ныя (неадуш.) паабжына́ных (адуш.)
Т.	паабжына́ным	паабжына́най паабжына́наю	паабжына́ным	паабжына́нымі
М.	паабжына́ным	паабжына́най	паабжына́ным	паабжына́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

паабжына́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабжына́ны	паабжына́ная	паабжына́нае	паабжына́ныя
Р.	паабжына́нага	паабжына́най паабжына́нае	паабжына́нага	паабжына́ных
Д.	паабжына́наму	паабжына́най	паабжына́наму	паабжына́ным
В.	паабжына́ны (неадуш.) паабжына́нага (адуш.)	паабжына́ную	паабжына́нае	паабжына́ныя (неадуш.) паабжына́ных (адуш.)
Т.	паабжына́ным	паабжына́най паабжына́наю	паабжына́ным	паабжына́нымі
М.	паабжына́ным	паабжына́най	паабжына́ным	паабжына́ных

Кароткая форма: паабжына́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

паабжына́ты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабжына́ты	паабжына́тая	паабжына́тае	паабжына́тыя
Р.	паабжына́тага	паабжына́тай паабжына́тае	паабжына́тага	паабжына́тых
Д.	паабжына́таму	паабжына́тай	паабжына́таму	паабжына́тым
В.	паабжына́ты (неадуш.) паабжына́тага (адуш.)	паабжына́тую	паабжына́тае	паабжына́тыя (неадуш.) паабжына́тых (адуш.)
Т.	паабжына́тым	паабжына́тай паабжына́таю	паабжына́тым	паабжына́тымі
М.	паабжына́тым	паабжына́тай	паабжына́тым	паабжына́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)