Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Ґе́рґа, ґе́рґаўка ’крэмень’ (Сл. паўн.-зах.). Лічыцца запазычаннем з літ. мовы; параўн. літ. gérgužė, gargãžė ’крамяністы камень’ (так Сл. паўн.-зах.).

Ґе́рґаць ’гагатаць’ (Сл. паўн.-зах.). Сл. паўн-зах. лічыць запазычаннем з літ. gérgėti, gargė́ti ’тс’.

Ґерґе́ліць ’балбатаць’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле Сл. паўн.-зах., запазычанне з літ. gargaliúoti ’тс’.

Ґе́рзаць ’падплятаць (лапці)’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле Сл. паўн.-зах., запазычанне з літ. ker̃zoti ’зрабіць абы-як’.

Ґерля́нт ’жаночы галаўны ўбор’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. гірля́нда.

Ґерма́ш ’кірмаш’ (Сцяшк., Сл. паўн.-зах.). Гл. гірма́ш.