шык, род. шы́ку м. шик
шыкава́ць несов., разг. шикова́ть
шы́канне ср. ши́канье
шыкану́ць сов., однокр., разг. шикану́ть
шыка́рна нареч. шика́рно
шыка́рны шика́рный
шы́каць несов., разг. ши́кать
шы́кнуць сов., однокр., разг. ши́кнуть
шыко́зны разг. шика́рный
шыко́ўна нареч. шика́рно; наря́дно