шморг межд., в знач. сказ.
1. дёрг;
2. шмыг;
3. шарк;
1-3 см. шмо́ргаць
шмо́ргацца (аб што, па чым) несов. тере́ться (обо что);
вузлы́ на пастро́мках ~галіся па ко́нскіх бака́х — узлы́ на постро́нках тёрлись о ко́нские бока́
шмо́ргаць несов.
1. дёргать;
ш. ле́йцамі — дёргать вожжа́ми;
2. (носом) шмы́гать;
3. ша́ркать;
ш. мятло́й па тратуа́ры — ша́ркать метло́й по тротуа́ру
шмо́ткі, -так ед. нет, разг., неодобр. тряпьё ср.; шмо́тки;
ганя́цца за шмо́ткамі — гоня́ться за тряпьём (шмо́тками)