Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

цюк I, род. цюка́ сущ., м. (свёрток) тюк

цюк II межд., разг. тюк;

ц. у шы́бу і разбі́ў — тюк в стекло́ и разби́л

цюкава́нне ср. тюкова́ние, тюко́вка ж.

цюкава́ны прич., прил. тюко́ванный

цюкава́цца несов., страд., спец. тюкова́ться

цюкава́ць несов., спец. тюкова́ть

цю́кацца несов., разг. тю́каться

цю́каць несов., разг. (ударять) тю́кать; сту́кать

цю́кнуты разг. тю́кнутый; сту́кнутый; см. цю́кнуць 1

цю́кнуцца сов., однокр., разг. тю́кнуться; сту́кнуться

цю́кнуць сов., однокр., разг.

1. тю́кнуть; сту́кнуть;

2. (выпить) клю́кнуть;

ц. ча́рачку — клю́кнуть рю́мочку;

3. безл. прийти́ в го́лову;

яму́ ~нула, што тут не ўсё про́ста — ему́ пришло́ в го́лову, что тут не всё про́сто