цюк I, род. цюка́ сущ., м. (свёрток) тюк
цюк II межд., разг. тюк;
ц. у шы́бу і разбі́ў — тюк в стекло́ и разби́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)