тры (род. трох) три;
павялі́чыць у т. разы́ — увели́чить в три ра́за;
◊ да трох не гавары́ — шу́тки пло́хи;
гнуць (гну́цца) у т. пагі́белі — гнуть (гну́ться) в три поги́бели;
т. чвэ́рці да сме́рці — дыша́ть на ла́дан;
уваткну́ць свае́ т. гро́шы — су́нуть свой нос;
заблудзі́ць у трох со́снах (хво́ях) — заблуди́ться в трёх со́снах;
злупі́ць т. шку́ры — содра́ть три шку́ры
тры́а нескл., ср., в разн. знач. три́о;
стру́ннае т. — стру́нное три́о;
гастро́лі вядо́мага т. — гастро́ли изве́стного три́о
трыадзі́нства ср. триеди́нство
трыацэта́т, -ту м., хим. триацета́т
трыацэта́тны триацета́тный
трыбало́гія ж., спец. триболо́гия
трыбалюмінесцэ́нцыя ж., физ. триболюминесце́нция
трыбаэлектры́чнасць ж., физ. трибоэлектри́чество ср.