тры (
◊ да трох не гавары́ — шу́тки пло́хи;
гнуць (гну́цца) у т. пагі́белі — гнуть (гну́ться) в три поги́бели;
т. чвэ́рці да сме́рці — дыша́ть на ла́дан;
уваткну́ць свае́ т. гро́шы — су́нуть свой нос;
заблудзі́ць у трох со́снах (хво́ях) — заблуди́ться в трёх со́снах;
злупі́ць т. шку́ры — содра́ть три шку́ры
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)