ско́бка ж., в разн. знач. ско́бка;
змацава́ць ~кай — скрепи́ть ско́бкой;
стры́гчыся ў ~ку — стри́чься в ско́бку
ско́блевы плотн. ско́бельный
ско́бля ж., плотн. ско́бель м.
ско́ванасць ж., см. скава́насць
ско́к I (род. ско́ку) м.
1. (езда вскачь) скок;
ця́жкі с. каня́ — тяжёлый скок ло́шади;
2. разг. скачо́к, прыжо́к;
у два ~кі апыну́ўся ля акна́ — в два прыжка́ (скачка́) очути́лся у окна́
ско́к II в знач. сказ., разг. скок, прыг;
с. це́раз кана́ву — скок (прыг) че́рез кана́ву
ско́кам нареч., разг. вприпры́жку;
◊ то с., то бо́кам — и так и э́так
ско́кі, -каў ед. нет
1. разг. пляс м.; та́нцы, пля́ска ж.;
пусці́цца ў с. — пусти́ться в пляс;
2. пля́ска ж., та́нец м.;
◊ с. свято́га Ві́та — мед. пля́ска свято́го Ви́тта;
яка́я пе́сня, такі́я і с. — посл. какова́ погу́дка, такова́ и пля́ска
ско́кнуць сов. и однокр., разг. скакну́ть, пры́гнуть
скол (род. ско́лу) м., в разн. знач. скол