склаве́ны ист. склаве́ны, склави́ны
склад I м. (запас чего-л., помещение) склад;
с. збро́і — склад ору́жия;
працава́ць на ~дзе — рабо́тать на скла́де
склад II (род. скла́ду) м.
1. (структура) соста́в;
с. прэзі́дыума — соста́в прези́диума;
2. склад, стать ж.; телосложе́ние ср.;
3. (характер) склад; о́браз;
с. ду́мак — о́браз мы́слей;
◊ ні скла́ду ні ла́ду — ни скла́ду ни ла́ду
склад III м., лингв. слог, склад;
чыта́ць па ~да́х — чита́ть по слога́м (склада́м);
○ адкры́ты с. — откры́тый слог;
закры́ты с. — закры́тый слог
складава́нне ср., спец. склади́рование
складава́ны спец. склади́рованный
складава́цца несов., страд., спец. склади́роваться
складава́ць сов. и несов., спец. склади́ровать
склада́емае ср., мат. слага́емое
склада́льнік м. (автор) состави́тель
склада́льніца ж. состави́тельница