Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сан (род. са́ну) м. сан;

высо́кі с. — высо́кий сан

санаві́та нареч. санови́то

санаві́тасць ж. санови́тость

санаві́ты

1. санови́тый, сано́вный;

с. чыно́ўнік — санови́тый (сано́вный) чино́вник;

2. перен. санови́тый, почте́нный;

с. вы́гляд — санови́тая (почте́нная) нару́жность

сана́нт ж., лингв. сона́нт

санапрацо́ўка ж. санобрабо́тка

санары́н, -ну м., фарм. санори́н

сана́та ж., муз. сона́та

сана́тны муз. сона́тный

санато́рна-куро́ртны санато́рно-куро́ртный