санаві́ты
1. санови́тый, сано́вный;
с. чыно́ўнік — санови́тый (сано́вный) чино́вник;
2. перен. санови́тый, почте́нный;
с. вы́гляд — санови́тая (почте́нная) нару́жность
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)