піла́ ж.
1. пила́;
механі́чная п. — механи́ческая пила́;
цыркуля́рная п. — циркуля́рная пила́;
падо́ўжная п. — продо́льная пила́;
2. перен., разг. пила́
пілава́льшчык м. пи́льщик
пілава́нне ср. пиле́ние, пи́лка ж.; см. пілава́ць
пілава́ты пилообра́зный, пи́льчатый
пілава́цца несов., страд. пили́ться; см. пілава́ць
пілава́ць несов., прям., перен. пили́ть;
п. дро́вы — пили́ть дрова́;
п. дама́шніх — пили́ть дома́шних
пілаві́нне собир., ср. опи́лки ед. нет;
драўня́нае п. — древе́сные опи́лки;
металі́чнае п. — металли́ческие опи́лки
пілакарпі́н, -ну м., фарм. пилокарпи́н