Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ну́мар м., в разн. знач. но́мер, ну́мер;

н. абліга́цыі — но́мер облига́ции;

лю́таўскі н. часо́піса — февра́льский но́мер журна́ла;

н. пальча́так — но́мер перча́ток;

зняць н. у гасці́ніцы — снять но́мер в гости́нице;

со́льны н. — со́льный но́мер;

н. гарма́тнага разлі́ку — но́мер оруди́йного расчёта;

гэ́ты н. не про́йдзеэ́тот но́мер не пройдёт;

вось дык н.! — вот так но́мер!

нумарава́льны нумерова́льный;

н. апара́т — нумерова́льный аппара́т

нумарава́нне ср. нумеро́вка ж., нумерова́ние

нумарава́ны нумеро́ванный

нумарава́цца несов., страд. нумерова́ться

нумарава́ць несов. нумерова́ть

нумара́тар м., спец. нумера́тор

нумарацы́йны нумерацио́нный

нумара́цыя ж. нумера́ция

нумарны́

1. прил., в разн. знач. номерно́й;

н. знак — номерно́й знак;

2. в знач. сущ., уст. номерно́й;

паклі́каць ~но́га — позва́ть номерно́го