ла́па ж.
1. в разн. знач. ла́па; (железный шип — ещё) сковоро́дник м.; ско́вородень м.;
ла́пы мядзве́дзя — ла́пы медве́дя;
у яго́ не ру́кі, а сапра́ўдныя ла́пы — у него́ не ру́ки, а настоя́щие ла́пы;
на ла́пах е́лкі ляжы́ць снег — на ла́пах ёлки лежи́т снег;
л. культыва́тара — ла́па культива́тора;
2. (инструмент для выдёргивания гвоздей) дерга́ч м.; гвоздодёр м.;
◊ папа́сціся (тра́піць) у ла́пы — попа́сть (попа́сться) в ла́пы;
налажы́ць ла́пу — (на што) наложи́ть ла́пу (на что);
даць па ла́пах — дать по рука́м;
даць у ла́пу — дать в ла́пу;
у ла́пах — (каго, чыіх) в ла́пах (у кого, чьих);
запусці́ць ла́пу — запусти́ть ла́пу;
смакта́ць ла́пу — соса́ть ла́пу
лапаву́хі разг. лопоу́хий; вислоу́хий
ла́павы спец. ла́повый;
л. культыва́тар — ла́повый культива́тор
лапападо́бны лапови́дный, лапообра́зный
лапа́р, -ра́ м., уст. лопа́рь
лапараскапі́чны лапароскопи́ческий
лапараскапі́я лапароскопи́я
лапараско́п м. лапароско́п
лапа́рка ж., уст. лопа́рка
лапа́рскі уст. лопа́рский