Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дыпко́рпус м. (дыпламаты́чны ко́рпус) дипко́рпус (дипломати́ческий ко́рпус)

дыпкур’е́р м. (дыпламаты́чны кур’е́р) дипкурье́р (дипломати́ческий курье́р)

дыплако́к м., бакт. диплоко́кк

дыпламава́ны дипломи́рованный

дыпламава́цца несов., страд. дипломи́роваться

дыпламава́ць сов. и несов. дипломи́ровать

дыплама́нт м. диплома́нт

дыплама́нтка ж. диплома́нтка

дыплама́т м.

1. прям., перен. диплома́т;

2. разг. (портфель) диплома́т

дыплама́тка ж., разг. диплома́тка