Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дым (род. ды́му) м., в разн. знач. дым;

з ды́мам пайсці́ — сгоре́ть;

д. каро́мыслам — дым коромы́слом;

пусці́ць з ды́мам — сжечь, спали́ть;

у д. — в дым;

няма́ ды́му без агню́погов. нет ды́ма без огня́;

со́рам не д., вачэ́й не вы́есцьпосл. стыд не дым, глаза́ не вы́ест

дымаадво́д м. дымоотво́д

дымаадво́дны тех. дымоотво́дный

дымавы́ дымово́й;

а́я засло́на — дымова́я заве́са;

а́я ша́шка — дымова́я ша́шка

дымага́рны тех. дымога́рный;

~ныя тру́бы — дымога́рные тру́бы;

д. кацёл — дымога́рный котёл

дымаку́р м., разг. дымоку́р

дымамаскірава́льны воен. дымомаскиро́вочный, дымомаскиру́ющий

дымасо́с м., тех. дымосо́с

дымахо́д м. дымохо́д

дымахо́дны дымохо́дный